Κουγιουμτσίδης για το χρυσό στην πάλη: «Ξύπνησα και νόμιζα ότι το είδα στο όνειρό μου»
Φόρτωση Text-to-Speech…
Το δημοσιογραφικό κλισέ «έγραψε ιστορία» δεν ταιριάζει στον Γιώργο Κουγιουμτσίδη, τον πρώτο Ελληνα παλαιστή που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Δεν ταιριάζει γιατί ο 24χρονος αθλητής μας γράφει ιστορία από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του σε ένα υπόγειο αυτοσχέδιο προπονητήριο, κάτω από ένα σχολείο του Δήμου Παύλου Μελά.
Αυτή τη φορά, απλώς, πρόσθεσε το όνομά του στους θρύλους της ελληνικής πάλης, δίπλα σε ονόματα όπως αυτά του Στέλιου Μυγιάκη και του Πέτρου Γαλακτόπουλου, καθώς, σε κάποια αθλήματα, το χρυσό μετάλλιο σε ένα Παγκόσμιο είναι πιο δύσκολο από την κατάκτηση μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Ο μικρός θα γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής», είχε πει ο έμπειρος προπονητής Θέμης Ιακωβίδης όταν έκανε την πρώτη του προπόνηση με τον ανιψιό του Γιώργο Κουγιουμτσίδη. Ο μετέπειτα πρωταθλητής της ελευθέρας ήταν, μόλις, έξι ετών.
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα ο «δάσκαλος» θύμισε αυτή τη φράση του στον ξάδελφό του και πατέρα του νεαρού παλαιστή, Γρηγόρη. Η πάλη είναι το οικογενειακό άθλημα στην οικογένεια Κουγιουμτσίδη και ο Γιώργος από την παιδική ηλικία έδειξε ότι είχε κληρονομήσει το ταλέντο του πατέρα του σε… πολλαπλάσια ποσότητα.
Γρήγορα φάνηκαν οι δυνατότητές του και διακρίθηκε σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, επιτεύγματα που του «κόλλησαν» το προσωνύμιο «φαινόμενο». Ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο (2018) και το Ευρωπαϊκό νέων (2021), τρία χρυσά και ένα χάλκινο σε Ευρωπαϊκά κάτω των 23 ετών, ένα χρυσό και ένα ασημένιο σε Ευρωπαϊκά ανδρών και χθες φόρεσε στον λαιμό του το πιο βαρύ μετάλλιο: το χρυσό από το πρωτάθλημα κόσμου της Κροατίας.
«Δεν μπορώ να σου περιγράψω αυτά που νιώθω. Ανεπανάληπτες αυτές οι στιγμές. Ξύπνησα και νόμιζα ότι το είδα στο όνειρό μου», λέει στην «Κ» λίγες ώρες μετά τον άθλο του στο Ζάγκρεμπ.
Και προσθέτει: «Αλλά για να ζήσω αυτό το όνειρο, προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις. Χαλάλι ο κόπος και κάθε σταγόνα από τον ιδρώτα μου. Δύσκολη προσπάθεια, αλλά άξιζε το κάθε δευτερόλεπτό της. Μου έλειπε ένα μετάλλιο από Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών. Είχα φτάσει κοντά στη… βρύση και δεν είχα πιει νερό», υπογραμμίζει ο πρώτος Ελληνας παγκόσμιος πρωταθλητής (79 κ.), την ώρα που η ιστοσελίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πάλης τον αποθεώνει αναφερόμενη στον «ιστορικό άθλο του για την Ελλάδα».
Η συμβολή της «Κ»
Μέχρι το 2022 ο Γιώργος μαζί με τους άλλους αθλητές του Παλαιστικού Συλλόγου Ευκαρπίας έκαναν προπόνηση, υπό άθλιες συνθήκες, στο υπόγειο του 2ου Γυμνασίου – Λυκείου Σταυρούπολης. Δίπλα από αυτό το μέρος υπήρχε ένα ανεκμετάλλευτο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Κι όμως, εκείνη τη χρονιά, ο παλαιστής μας αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Υστερα από συνέντευξη του αθλητή και του προπονητή και θείου του στην «Κ» και την ανάδειξη του θέματος, οι ιθύνοντες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού παραχώρησαν στον Δήμο Παύλου Μελά αυτό το οίκημα προκειμένου να στεγαστούν εκεί τα παιδιά του συλλόγου.
«Τώρα απολαμβάνω κάθε δευτερόλεπτο του αγώνα»
Δίπλα στους παλαιστές του συλλόγου βρίσκεται από την πρώτη στιγμή ο «δάσκαλος» Θέμης Ιακωβίδης. Τώρα, ο Παλαιστικός Σύλλογος Ευκαρπίας διαθέτει και έναν παγκόσμιο πρωταθλητή.
«Είναι ωραία η αίσθηση να ξέρεις ότι προπόνησες έναν παγκόσμιο πρωταθλητή. Τους τελευταίους μήνες, σε όλες τις προετοιμασίες που κάναμε, έβλεπα ότι είναι κοντά στον στόχο να κατακτήσει μια πολύ μεγάλη διάκριση. Από τότε που ο μικρός ήταν έξι ετών είχα πει όμως στον πατέρα του ότι θα γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. Χθες, του το υπενθύμισα», δήλωσε στην «Κ» ο προπονητής.
Ο Γιώργος, με το χρυσό μετάλλιο, πλέον, στον λαιμό του, απολαμβάνει τη στιγμή αλλά το μυαλό του γυρίζει πίσω σε αυτό που τον πονάει: στην ήττα του στον πρώτο γύρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.
«Η κατάκτηση ενός μεταλλίου σε ένα Παγκόσμιο είναι πιο δύσκολη από το να το κατακτήσεις στους Ολυμπιακούς, αλλά αυτή η αποτυχία πάντα θα με στοιχειώνει. Ηταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Ομως, τελικά, αυτή η ήττα με πείσμωσε και αποτέλεσε, για εμένα, ένα είδος εφαλτηρίου. Εμεινα εκτός προπονήσεων και αγώνων για κάποιους μήνες. Γύρισα και άρχισα να ετοιμάζομαι για το Παγκόσμιο. Είχα αλλάξει νοοτροπία και αυτό νομίζω είναι το κλειδί για τη συγκεκριμένη επιτυχία μου. Παλιά έμπαινα στον αγώνα με στόχο τη νίκη. Δεν κοίταζα τίποτα άλλο. Τώρα μπαίνω και απολαμβάνω κάθε δευτερόλεπτο που βρίσκομαι στο ταπί και παλεύω. Θέλω όταν βγω από εκεί να έχω απολαύσει τις στιγμές που έζησα αγωνιζόμενος σε αυτό το τόσο ωραίο άθλημα», τόνισε ο 24χρονος.
Το πρόσωπο του παγκόσμιου πρωταθλητή είναι γεμάτο μώλωπες. Το ένα μάτι του είναι σχεδόν κλειστό από τα χτυπήματα-παράσημα της διάκρισης. «Ο αντίπαλος μου έριξε μία κουταλιά. Δεν το ήθελε. Ετσι είναι το άθλημα», μας είπε γελώντας.
Ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης έφτασε αήττητος μέχρι την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. «Ισως ο πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν ο Ιρανός Μοχάμαντ Νοκχοντιλαρίμι. Παλέψαμε στους ημιτελικούς. Αυτός έχει πολλά μετάλλια από Παγκόσμια. Δύσκολος όμως ήταν και ο τελικός. Υπήρχε μεγάλη ψυχολογική πίεση. Ολα τα βλέμματα του κόσμου είναι πάνω σου. Χρειάζονται σιδερένια νεύρα».
Τις επόμενες εβδομάδες ο πρωταθλητής κόσμου θα ξεκουραστεί και από τη νέα χρονιά θα επιστρέψει στα αγωνιστικά ταπί. «Εχουμε ξανά Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο για το 2026. Θα ακολουθήσει η διεκδίκηση της πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς και, εάν βοηθήσει ο Θεός και είμαι καλά στην υγεία μου, στο Λος Αντζελες θα αγωνιστώ για να κατακτήσω και ένα ολυμπιακό μετάλλιο».
