Πιτ Χέγκσεθ: Παράλυση |

Φόρτωση Text-to-Speech…

Ζήτησε από την κοπέλα που της ετοίμαζε τον καφέ να πει στο μικρόφωνο το όνομα Τσάρλι Κερκ, όταν θα ερχόταν η ώρα να παραδώσει την παραγγελία. Εκείνη είπε μόνο «Τσάρλι». Ακολουθούσε τις οδηγίες της μεγάλης αλυσίδας καφέ προς τους υπαλλήλους της: δεν εκφωνούμε πολιτικά ή εμπρηστικά μηνύματα. «Γιατί δεν το λες; Γιατί δεν το λες δυνατά;», ακούγεται η πελάτισσα να φωνάζει προς την υπάλληλο, στο βίντεο που τράβηξε η ίδια.

Το βίντεο έγινε, φυσικά, viral. Ακόμη και ο μαρκαδόρος που γράφει στο χάρτινο κυπελλάκι του καφέ επιστρατεύεται ως όργανο πολιτικών μηνυμάτων. Ακόμη και καφετζής μπορεί να βρει τον μπελά του επειδή διστάζει να διαλέξει πλευρά.

Από τον πάγκο του καφέ μέχρι τη Γερουσία, όπου το πολιτικό βραχυκύκλωμα οδηγεί σε στάση πληρωμών, η αμερικανική δημοκρατία μοιάζει να έχει χάσει τη δυνατότητά της να λειτουργεί. Αυτή είναι και η άμεση συνέπεια του εμφυλιακού κλίματος: όχι η γενίκευση της βίας –που παραμένει κυρίως στο επίπεδο της τοξικής ρητορικής– όσο μια προϊούσα παράλυση. Προτού επικρατήσει η μία ή η άλλη παράταξη, επικρατεί το μπλακ άουτ που προκαλεί η αδυναμία τους να συμβιώσουν.

Η ευθύνη δεν είναι ίση. Οπως στο παράδειγμα του καφέ, έτσι και στη δημόσια ζωή, η πλευρά που έχει την εξουσία έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Οταν η πόλωση βραχυκυκλώνει τη δημοκρατία.

Η πρωτοβουλία να χρησιμοποιηθεί η ηγεσία του στρατεύματος ως ντεκόρ ανήκε στον «υπουργό Πολέμου», όπως είναι πλέον ο τίτλος του υπουργού Αμυνας. Ο Πιτ Χέγκσεθ είχε πυροδοτήσει μια σπερμολογία ότι τάχα ετοίμαζε μείζονα στρατηγική πρωτοβουλία με τη σύναξη των στρατηγών. Αποδείχθηκε ότι τους φώναξε για να τους πει να χάσουν κιλά και να είναι ευσταλείς. Ανακάλεσε τους ανώτατους αξιωματικούς από όλες τις αποστολές του αμερικανικού στρατού ανά τον κόσμο, απλώς για να τους χρησιμοποιήσει ως σιωπηλό –και εμβρόντητο– ακροατήριο.

Το μόνο μήνυμα που είχε να μεταδώσει ο Χέγκσεθ και ο λαλίστατος προϊστάμενός του προς την αφρόκρεμα των ισχυρότερων ενόπλων δυνάμεων στον κόσμο, είναι ότι ο «πόλεμος» που μπήκε στην ονομασία του υπουργείου δεν είναι σαν τους άλλους πολέμους της υπερδύναμης. Δεν είναι ούτε στις ερήμους της Μέσης Ανατολής ούτε στην Ανατολική Ευρώπη ούτε στον Ειρηνικό. Είναι «εδώ», στις «επικίνδυνες αμερικανικές πόλεις».

Ο πόλεμος, που είχε μέχρι στιγμής μεταφορική σημασία, ως φόβητρο και ως εμψυχωτικό σλόγκαν, λάμβανε ενώπιον του ένστολου «διάκοσμου» ανησυχητική κυριολεξία.

Συμπληρώνεται έτσι η γεωγραφία του ρήγματος: Οι πολιτικοί θεσμοί, ο στρατός, η κοινωνία. Η μπλοκαρισμένη Γερουσία, η πολιτική οπλοποίηση των στρατηγών, τα διχασμένα καφενεία. Δεν είναι πια ένα θέατρο πόλωσης για να υπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν είναι μόνο ένα ατομικό ναρκισσιστικό αμόκ. Ο ναρκισσισμός φοράει ερπύστριες.