Τα διαμάντια και το «τουρκικό χαρτοφυλάκιο»

Σε τι επενδύετε όταν πιστεύετε ότι τα πράγματα μπορεί να γίνουν πραγματικά άσχημα; Μια απάντηση μπορεί να δίνει η ιστορία των Ρομανόφ. Η εξόντωσή τους θα ήταν εύκολη υπόθεση για τους Μπολσεβίκους: οι Ρώσοι βασιλείς ήταν άοπλοι και παγιδευμένοι σε ένα υπόγειο, ενώ οι δολοφόνοι τους είχαν όπλα. Όμως, δεν ήταν τόσο απλό.

Ο τσάρος και η οικογένειά του είχαν τόσα κοσμήματα ραμμένα στα ρούχα, τις ζώνες και τις φόδρες των κορσέδων τους, που πολλές από τις σφαίρες εξοστρακίζονταν. Τελικά, οι στρατιώτες κατέληξαν στις ξιφολόγχες. Τουλάχιστον έτσι λέει η ιστορία.

Η συσσώρευση πολύτιμων λίθων δεν αποδίδει πάντα. Αλλά καταλαβαίνετε τι εννοούμε. Είναι μεταφερόμενοι, έχουν παγκόσμια αξία, είναι ελαφριά και συνήθως αρκετά μικρά. Ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε σε δύσκολους καιρούς. Αν κοιτάξουμε την ιστορία, τα νούμερα επιβεβαιώνουν το αυτοκρατορικό ένστικτο.

Μια έκθεση του 2015 μελέτησε τις συναλλαγές από το 1999 έως το 2012 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ονομαστικές αποδόσεις των λευκών διαμαντιών ήταν 8,1% ετησίως και, ως εκ τούτου, «υπερέβησαν σημαντικά» τις αποδόσεις των χρηματιστηρίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Αλλά ήταν κάτι προσωρινό.

Με την πάροδο των ετών, τα εξαιρετικής ποιότητας διαμάντια που  δημιουργούνται στο εργαστήριο έχουν καταστρέψει την αγορά. Οι τιμές έχουν πέσει σε τέτοιο βαθμό που ένα άψογο διαμάντι εξόρυξης μπορεί κάλλιστα να αξίζει λιγότερο από το χρυσό δαχτυλίδι στο οποίο έχει τοποθετηθεί.

Αν θέλετε να αποφύγετε την απογοήτευση, μην προσπαθήσετε να πουλήσετε το δαχτυλίδι αρραβώνων της γιαγιάς σας. Αν θέλετε ς. Αν θέλετε ένα φυσικό, φορητό πολύτιμο αντικείμενο, στις μέρες μας χρειάζεστε ένα έγχρωμο διαμάντι (αύξηση 7,4% ετησίως στην μελέτη του 2015), ίσως μπλε ή ροζ.

Φέτος, ένα γιγαντιαίο μπλε διαμάντι πωλήθηκε για 21,5 εκατομμύρια δολάρια στο Sotheby’s και ένα γιγαντιαίο ροζ  για 14 εκατομμύρια δολάρια στο Christie’s. Αν δεν έχετε τη δυνατότητα να φτάσετε τόσο μακριά, τα ρουμπίνια υψηλής ποιότητας (αύξηση 2,1% ετησίως σε πραγματικούς όρους), τα ζαφείρια και μερικές πρόσφατα δημοφιλείς «σπάνιες» πέτρες (όπως οι αλεξανδρίτες) θα κάνουν τη δουλειά.

Τώρα, αν  αναρωτιέστε για το χρυσό, είναι το περιουσιακό στοιχείο που επιλέγουν οι περισσότεροι άνθρωποι για να προστατευθούν από την οικονομική κρίση, με άνοδο άνω του 40% φέτος. Πιθανότατα, δεν έχετε αρκετό.

Σε κάθε χώρα, οι επενδυτές έχουν ουσιαστικά τέσσερις επιλογές μεταξύ των εθνικών περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με τον Charles Gave της GaveKal Research: μετοχές, χρυσό, ομόλογα και μετρητά. Τα δύο πρώτα έχουν εγγενή αξία. Τα δύο τελευταία αντλούν την αξία τους από το τοπικό νόμισμα. Αν αυτό είναι άχρηστο, τότε και αυτά είναι άχρηστα.

Επομένως, αν ζείτε σε μια χώρα όπου η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική που, σύμφωνα με τον Gave, «υποβαθμίζει διαδοχικά την αξία του εθνικού νομίσματος», δεν πρέπει να κατέχετε μετρητά ή ομόλογα, αλλά μονάχα χρυσό και  μετοχές, ένα μείγμα που ο ίδιος αποκαλεί «τουρκικό χαρτοφυλάκιο» (χάρη στο μακροχρόνιο ιστορικό  υποτίμησης του νομίσματος αυτής της χώρας).

Δουλεύει. Από τα μέσα του 2021, το 10ετές τουρκικό κρατικό ομόλογο έχει χάσει το 93% της αγοραστικής του δύναμης, αλλά το τουρκικό χαρτοφυλάκιο έχει αυξηθεί κατά 20% σε πραγματικές τιμές.

Καθώς η  δημοσιονομική κατάσταση της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ είναι αποκαρδιωτική, ίσως  ήρθε η ώρα οι κάτοικοί τους να επενδύσουν στην λογική του «τουρκικού χαρτοφυλάκιου». Αν κάποιος το είχε κάνει αυτό στις Ηνωμένες Πολιτείες  τον Ιανουάριο του 2020, θα έβλεπε  αυξημένη την αξία του χαρτοφυλακίου του κατά 85%. Ένα καλάθι γεμάτο με πολύτιμους λίθους δεν θα έφερνε τέτοια κέρδη